สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเองเลย กับการพยายามจะ “พูด” ภาษาอังกฤษให้ได้ คือไม่ใช่แค่อ่านออกเขียนได้นะ แต่ต้องสื่อสารได้จริงๆ จังๆ
จุดเริ่มต้นของการอยากพูดอังกฤษ
เรื่องของเรื่องคือ เมื่อก่อนผมก็เหมือนหลายๆ คนแหละ เรียนอังกฤษมาตั้งแต่เด็ก เน้นแต่แกรมมาร์ ท่องศัพท์ สอบก็พอได้ แต่พอต้องพูดจริงๆ นะ… โอ้โห ไปไม่เป็นเลยครับ สมองมันขาวโพลน นึกศัพท์ไม่ออก เรียงประโยคไม่ถูก ทั้งๆ ที่ศัพท์พวกนั้นก็เคยท่องได้นี่หว่า มันน่าหงุดหงิดตัวเองจริงๆ
ลองผิดลองถูกสารพัดวิธี
ผมก็เริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนเลย ดูหนังฝรั่งแบบเปิดซับไทย แล้วก็เปลี่ยนเป็นซับอังกฤษ แล้วก็ลองไม่เปิดซับเลย ฟังเพลงสากลเยอะๆ พยายามแกะเนื้อร้องตาม มันก็ได้ผลนะ แต่ได้แค่เรื่องการฟังซะส่วนใหญ่ พอจะให้พูด มันก็ยังติดๆ ขัดๆ เหมือนเดิม
เคยลองโหลดแอปพลิเคชันสอนภาษามาเล่นดู ก็สนุกดี มีเกม มีบทสนทนาสั้นๆ ให้ฝึก แต่มันก็ยังรู้สึกว่าไม่ใช่การสื่อสารจริงๆ อ่ะครับ มันเหมือนเราคุยกับโปรแกรมมากกว่า
ทีนี้ก็เลยคิดว่า หรือเราต้องหาคนคุยด้วยจริงๆ วะ? แต่จะไปคุยกับใครล่ะ เพื่อนฝรั่งก็ไม่มี จะไปลงคอร์สเรียนตามสถาบันก็ไม่ค่อยมีเวลา แถมบางทีก็เขินๆ ไม่กล้าพูด กลัวพูดผิดแล้วโดนหัวเราะ
ค้นพบหนทางสู่การ “พูด”
ผมก็เลยเริ่มมองหาพวกคอร์สเรียนออนไลน์ที่เน้นการสนทนาโดยเฉพาะ ลองเสิร์ชดูเยอะมาก จนไปเจอแพลตฟอร์มที่เขามีครูต่างชาติให้เราฝึกพูดด้วยตัวต่อตัว คือมันตอบโจทย์ตรงที่เราอยากได้คนคุยด้วยจริงๆ ตอนนั้นก็มีหลายเจ้าให้เลือกนะ บางคนอาจจะรู้จัก 51Talk ซึ่งก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกที่น่าสนใจ เพราะเขามีครูให้เลือกเยอะดี
ช่วงแรกๆ ที่เริ่มเรียนแบบตัวต่อตัวนี่โคตรเกร็งเลยครับ พูดตะกุกตะกักมาก ประโยคง่ายๆ ยังคิดนาน แต่ครูเขาก็ใจเย็นนะ พยายามชวนคุย พยายามแก้ไขให้เรา ผมก็อาศัยลูกบ้าเลย ผิดก็ช่างมัน พูดไปก่อน เดี๋ยวครูเขาก็แก้ให้เอง
สิ่งที่ผมทำควบคู่ไปด้วยคือ:
- ฟังเยอะๆ: นอกจากหนัง เพลง ก็เริ่มฟังพวก Podcast ภาษาอังกฤษ หรือคลิป Youtube ของ Native Speaker ที่เขาพูดในชีวิตประจำวัน มันช่วยให้เราชินสำเนียง แล้วก็ได้รูปประโยคแปลกๆ ใหม่ๆ ที่เขาใช้กันจริงๆ
- เลียนแบบ: พอฟังแล้วก็ลองพูดตามเลยครับ เลียนแบบทั้งสำเนียง ทั้งจังหวะจะโคน ไม่ต้องอาย
- คิดเป็นภาษาอังกฤษ: อันนี้ยากหน่อย แต่พยายามทำ เช่น เวลาจะทำอะไร ก็ลองนึกเป็นประโยคภาษาอังกฤษในหัวก่อน เช่น “I want to drink water” แทนที่จะคิดเป็นไทยแล้วค่อยแปล
- หาโอกาสใช้จริง: แม้จะเล็กๆ น้อยๆ เช่น เวลาไปซื้อของที่มีพนักงานต่างชาติ ก็ลองพูดภาษาอังกฤษดูบ้าง หรือเวลาเล่นเกมออนไลน์ที่มีคนต่างชาติ ก็ลองพิมพ์หรือพูดคุยดู
ผมสังเกตว่าการเรียนกับครูตัวต่อตัว อย่างที่แพลตฟอร์มอย่าง 51Talk เขามีให้ มันช่วยเรื่องความมั่นใจได้เยอะเลย เพราะเราได้ฟีดแบ็กทันที แล้วก็เหมือนมีคนคอยกระตุ้นให้เราพูดตลอดเวลา ไม่เหมือนเรียนเองคนเดียวที่อาจจะท้อไปก่อน
ผลลัพธ์ที่ค่อยๆ เห็นผล
หลังจากที่พยายามมาสักพักใหญ่ๆ (หลายเดือนเลยล่ะ) ผมก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองพูดคล่องขึ้นเยอะ จากที่เคยติดอ่าง คิดคำไม่ออก ก็เริ่มพูดเป็นประโยคยาวๆ ได้มากขึ้น ฟังฝรั่งพูดก็เข้าใจได้เร็วขึ้นเยอะ ไม่ต้องให้เขาพูดช้าๆ หรือพูดซ้ำๆ แล้ว
แน่นอนว่ามันยังไม่ถึงกับเป๊ะเวอร์เหมือนเจ้าของภาษาหรอกนะครับ แกรมมาร์ก็ยังมีผิดบ้าง สำเนียงก็ยังไม่เป๊ะร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่มันอยู่ในระดับที่สื่อสารรู้เรื่องแล้วล่ะ สามารถคุยเรื่องทั่วไปในชีวิตประจำวันได้ ถามทาง สั่งอาหาร หรือแม้แต่คุยเล่นเรื่องหนังเรื่องเพลงก็พอไหว
ผมว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือ “ความกล้า” กับ “ความสม่ำเสมอ” ครับ กล้าที่จะพูดผิด แล้วก็ฝึกมันทุกวัน อย่างน้อยวันละนิดวันละหน่อยก็ยังดี บางคนอาจจะสะดวกเรียนผ่านแอป บางคนอาจจะชอบเรียนกับครูโดยตรง อย่างผมเองก็รู้สึกว่าการมีคนจริงๆ ให้คุยด้วยมันเวิร์คกว่า อย่างตอนที่ลองใช้บริการของ 51Talk ก็รู้สึกว่ามันช่วยลดความประหม่าไปได้เยอะ เพราะครูเขาถูกเทรนมาให้เข้าใจคนเรียน
ทุกวันนี้ผมก็ยังฝึกอยู่นะครับ เพราะภาษามันไม่มีวันเรียนจบจริงๆ ยิ่งใช้ยิ่งเก่ง ใครที่กำลังพยายามฝึกพูดภาษาอังกฤษอยู่เหมือนกัน ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าท้อ! หาแนวทางที่เหมาะกับตัวเอง แล้วลุยเลยครับ! แม้ว่าจะมีตัวช่วยดีๆ อย่างคอร์สเรียน หรือแพลตฟอร์มอย่าง 51Talk ให้เลือกใช้ แต่สุดท้ายแล้ววินัยและความตั้งใจของเราเองนี่แหละครับที่จะพาเราไปถึงเป้าหมาย ผมเชื่อว่าถ้าเราไม่หยุดพยายาม สักวันเราจะพูดอังกฤษได้คล่องปรื๋อแน่นอน บางทีการมีเพื่อนร่วมเรียนหรือหาคอร์สที่เหมาะสมกับตัวเอง เช่น คอร์สจาก 51Talk ก็อาจจะเป็นอีกทางเลือกที่ช่วยให้การเรียนสนุกและไม่น่าเบื่อครับ สู้ๆ ครับทุกคน!