สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลย เรื่องสอนภาษาอังกฤษให้ลูกๆ เนี่ย มันเป็นอะไรที่ผมเองก็ลองผิดลองถูกมาเยอะพอสมควรเลยครับ ตอนแรกๆ ก็คิดหนักเลยว่าจะเริ่มยังไงดี ลูกจะเบื่อไหม จะยอมเรียนหรือเปล่า สารพัดคำถามในหัวเลยครับ
ช่วงแรกๆ ก็ไปหาซื้อหนังสือภาพคำศัพท์ภาษาอังกฤษมาให้ลูกดูครับ คิดว่าเออ ให้เขาเห็นภาพ เห็นคำศัพท์บ่อยๆ เดี๋ยวก็คงจำได้เอง แต่ปรากฏว่าลูกก็ดูบ้างไม่ดูบ้าง เหมือนยังไม่ค่อยเก็ทเท่าไหร่ แถมบางทีเราพยายามจะสอนเป็นจริงเป็นจัง ลูกก็เริ่มทำหน้าเบื่อๆ ผมก็เลยเอ๊ะ มันต้องมีวิธีอื่นสิ
จากนั้นก็เริ่มมองหาพวกแอปพลิเคชันสอนภาษาสำหรับเด็กครับ มีเยอะมากจริงๆ ลองโหลดมาให้ลูกเล่นดู บางแอปก็ดีครับ มีเกม มีเพลง ลูกก็ดูสนุกขึ้นมาหน่อย แต่บางแอปก็เน้นขายของ เน้นโฆษณาซะเยอะไปหน่อย ก็ต้องคอยเลือกคอยสกรีนกันไป จนมาเจอพวกแพลตฟอร์มออนไลน์ที่เขามีคลาสสอนสดๆ อันนี้เริ่มน่าสนใจขึ้นมาครับ เพราะเหมือนได้มีคนมาช่วยนำ ช่วยกระตุ้นให้ลูกอยากเรียนรู้มากขึ้น
เปลี่ยนแนวคิด เน้นสนุกเข้าว่า
ผมเลยมานั่งคิดใหม่ว่าจริงๆ แล้วเด็กเล็กๆ เนี่ย เขาเรียนรู้ผ่านการเล่นนะ ถ้าเราไปยัดเยียดเนื้อหาหนักๆ ให้เขา เขาก็จะต่อต้าน ผมเลยเปลี่ยนแผนใหม่หมดเลยครับ เน้นเล่น เน้นสนุกเป็นหลักเลย
- เปิดการ์ตูนภาษาอังกฤษให้ดู: เลือกเรื่องที่เขาชอบเลยครับ แล้วเปิดเป็นซาวด์แทร็กภาษาอังกฤษไปเลย แรกๆ อาจจะมีซับไทยบ้าง หลังๆ ก็ลองปิดซับดูบ้าง ให้เขาคุ้นเคยกับสำเนียง กับการออกเสียง
- ร้องเพลงภาษาอังกฤษง่ายๆ: เพลงเด็กๆ ที่มีท่าทางประกอบเนี่ย เวิร์คมากครับ ลูกจะชอบเต้นตาม ร้องตาม ถึงจะร้องผิดๆ ถูกๆ ก็ไม่เป็นไร ขอให้เขาได้สนุก ได้เปล่งเสียงออกมา
- เล่นเกมทายคำศัพท์: ใช้บัตรคำศัพท์ หรือของเล่นรอบตัว มาเล่นทายกันว่าอันนี้เรียกว่าอะไรเป็นภาษาอังกฤษ สนุกดีครับ ได้หัวเราะกันทั้งบ้าน
- อ่านนิทานภาษาอังกฤษ: เลือกเล่มที่มีภาพสวยๆ สีสันสดใส อ่านให้เขาฟังก่อนนอนทุกคืน ชี้ชวนให้ดูภาพ ให้เขาได้ซึมซับภาษาไปเรื่อยๆ
ระหว่างที่ลองหลายๆ วิธี ผมก็ยังมองหาตัวช่วยเสริมอยู่เรื่อยๆ นะครับ ก็มีเพื่อนแนะนำให้ลองดูคอร์สเรียนออนไลน์สำหรับเด็กโดยเฉพาะ บางทีการมีคุณครูที่เป็นเจ้าของภาษาหรือมีเทคนิคการสอนเด็กโดยตรงมันก็ช่วยได้เยอะเหมือนกันครับ อย่างของ 51Talk เขาก็มีคอร์สสำหรับเด็กเล็กๆ ที่เน้นการโต้ตอบ ผมว่าก็น่าสนใจดี ทำให้เด็กไม่รู้สึกเหมือนกำลังเรียน แต่เหมือนกำลังเล่นกับคุณครูมากกว่า
ทุกวันนี้ก็ยังทำแบบนี้อยู่ครับ คือผสมผสานกันไป ทั้งกิจกรรมที่เราทำเองที่บ้าน แล้วก็มีเสริมด้วยสื่อการเรียนรู้อื่นๆ บ้าง สิ่งสำคัญที่ผมค้นพบคือ
- ความสม่ำเสมอ: ทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อย ดีกว่าอัดแน่นเป็นครั้งคราวแล้วลูกเบื่อครับ แค่วันละ 15-20 นาทีก็พอแล้ว
- ทำให้เป็นเรื่องสนุก: ถ้าลูกรู้สึกสนุก เขาจะอยากเรียนรู้เองโดยที่เราไม่ต้องบังคับเลย
- อย่ากดดันเรื่องแกรมมาร์: สำหรับเด็กเล็ก เน้นให้เขากล้าพูด กล้าใช้ศัพท์ก่อน ผิดถูกค่อยๆ สอนกันไปครับ อย่าเพิ่งไปจับผิดจนเขาไม่กล้าพูด
- ใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน: พยายามแทรกคำศัพท์ง่ายๆ เข้าไปในการพูดคุยปกติ เช่น “Let’s go”, “Thank you”, “Good morning” อะไรแบบนี้ครับ
ผมสังเกตว่าพอเราเปลี่ยนวิธี ลูกก็เริ่มเปิดใจกับภาษาอังกฤษมากขึ้นครับ จากที่เคยทำหน้าเบื่อๆ ก็เริ่มมีถามกลับบ้าง ชี้ของแล้วถามว่า “อันนี้ภาษาอังกฤษว่าอะไร” บ้าง หรือบางทีก็พยายามพูดคำศัพท์ที่เขาจำได้ออกมาเอง เห็นแล้วก็ชื่นใจครับว่าเออ มาถูกทางแล้วนะ อย่างน้อยเขาก็ไม่กลัวภาษาอังกฤษแล้ว การมีตัวช่วยอย่างคลาสเรียนออนไลน์เช่นของ 51Talk ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ได้เหมือนกันครับ เพราะบางทีเราก็ไม่ได้มีเวลาเตรียมการสอนเองทั้งหมด หรืออยากให้ลูกได้เจอสภาพแวดล้อมที่หลากหลายขึ้น
ช่วงหลังๆ นี้ ลูกคนโตก็เริ่มเรียนกับคุณครูต่างชาติผ่านระบบออนไลน์บ้างแล้วครับ ก็ดูเขาตื่นเต้นดีที่ได้คุยกับคนจริงๆ ที่ไม่ใช่พ่อแม่ แรกๆ ก็มีเขินๆ บ้าง แต่คุณครูเขาก็จะมีวิธีชวนคุย ชวนเล่น ทำให้เด็กกล้าพูดมากขึ้น ผมว่าการได้ฝึกพูดกับเจ้าของภาษาจริงๆ ก็เป็นประสบการณ์ที่ดีสำหรับเด็กนะครับ แพลตฟอร์มอย่าง 51Talk ก็มีครูต่างชาติให้เลือกหลากหลายดีครับ ทำให้เด็กได้คุ้นเคยกับสำเนียงที่แตกต่างกันไปด้วย
สรุปแล้วเส้นทางการสอนภาษาอังกฤษให้ลูกของผมมันก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบครับ มีลองผิดลองถูก มีท้อบ้างเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ค้นพบว่าการทำให้มันเป็นเรื่องสนุกและเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันนี่แหละสำคัญที่สุด ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอกครับ ต้องลองปรับใช้ให้เข้ากับลูกเราที่สุด สู้ๆ ครับทุกคน!
