อ่าาาา เรื่องคํานําหน้าชื่อภาษาอังกฤษเนี่ยนะ ตอนผมเริ่มต้องมาใช้จริงจังใหม่ๆ ก็ปวดหัวตึ้บเลย! ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นนะ แต่พอต้องเอามาใช้เองแบบเป็นเรื่องเป็นราว เอ้อ มันก็มีรายละเอียดเหมือนกันแฮะ
คือตอนนั้นน่ะ ผมได้โปรเจกต์ที่ต้องคุยกับฝรั่งเยอะเลย อีเมลเอย อะไรเอย พิมพ์กันว่อนไปหมด ผมก็เอาง่ายเข้าว่า เรียกชื่อจริงเขาไปเลย บางทีก็มี ‘คุณ’ + ชื่อฝรั่ง ตามสไตล์ไทยๆ เรา แต่เอ๊ะ มันทะแม่งๆ เหมือนจะไม่ค่อยเป๊ะเท่าไหร่
จนมีพี่ที่ออฟฟิศคนนึงแกมาสะกิดเบาๆ ว่า “เฮ้ยแกรู้ป่าว เวลาเขียนอีเมลทางการ หรือเรียกคนที่เราไม่สนิทด้วย หรือคนที่มีตำแหน่งหน่อยเนี่ย เขาใช้คำนำหน้าชื่อกันนะ” ตอนนั้นแหละ ผมถึงคิดว่า เอาล่ะวะ ต้องไปทำความเข้าใจเรื่องนี้จริงจังซะที ไม่งั้นเสียฟอร์มแย่
ลงมือค้นคว้าและทำความเข้าใจ
ผมก็เลยเริ่มเลย ไปค้นคว้าหาข้อมูลก่อนเลยว่า เอ้อ หลักๆ มันมีอะไรบ้างนะที่ใช้กันบ่อยๆ ก็ไปเจอมาประมาณนี้:
- Mr. (มิสเตอร์) – อันนี้ง่ายสุดเลย ใช้กับผู้ชายทุกคน ไม่ว่าเขาจะแต่งงานแล้วหรือยังโสดก็ตาม สบายๆ
- Mrs. (มิสซิส) – อันนี้สำหรับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว และเราก็รู้ว่าเขาแต่งงานแล้วนะ ถ้าไม่แน่ใจ อย่าเพิ่งใช้!
- Miss (มิส) – อันนี้สำหรับผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน หรือเราคิดว่าเขายังไม่ได้แต่ง (แต่ถ้าเขาแต่งแล้วมาใช้ Miss ก็อาจจะมีเคืองได้นะ ฮ่าๆ)
- Ms. (มิซ) – นี่แหละ! ตัวช่วยชีวิตเลย สำหรับผู้หญิงที่เราไม่แน่ใจสถานะสมรสของเขา หรือตัวผู้หญิงเองเขาอยากให้เรียกแบบนี้ มันเป็นกลางดี ไม่ต้องไปสืบประวัติส่วนตัวเขาด้วย ผมว่าอันนี้เวิร์คสุดๆ ในยุคนี้
นอกจากพวกนี้แล้ว ก็ยังมีพวกคำนำหน้าตามตำแหน่งวิชาชีพอีกนะ เช่น:
- Dr. (ด็อกเตอร์) – อันนี้ก็สำหรับคุณหมอ (แพทย์) หรือคนที่จบปริญญาเอก มีคำว่า ดร. นำหน้าชื่อนั่นแหละ
- Prof. (โปรเฟสเซอร์) – อันนี้สำหรับศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัย
ลองผิดลองถูกและปรับใช้จริง
พอศึกษาแล้ว ผมก็ทำเป็นโพยเล็กๆ ของตัวเองเลย เวลาจะเขียนอีเมลหาใคร หรือจะเรียกใครที่เป็นชาวต่างชาติ ก็จะดูก่อนว่าควรใช้อันไหนดี แรกๆ ก็เกร็งๆ หน่อย กลัวใช้ผิดใช้ถูก แต่ก็พยายามดูจากที่คนอื่นเขาใช้กันด้วย อย่างอีเมลที่เขาส่งมาหาเรา เขานำหน้าชื่อคนอื่นยังไง เราก็เรียนรู้จากตรงนั้น
สิ่งสำคัญที่ผมค้นพบเลยคือ:
- ถ้าไม่แน่ใจสถานะผู้หญิง ให้ใช้ Ms. ไปก่อนเลย ปลอดภัยสุด
- ถ้าเขามีตำแหน่งทางวิชาชีพ เช่น Dr. หรือ Prof. ควรใช้ตำแหน่งนั้นนำหน้าชื่อเขาเลย เป็นการให้เกียรติ
- เวลาตอบอีเมล ถ้าเขาเซ็นชื่อมาพร้อมคำนำหน้า เราก็ใช้คำนำหน้านั้นเรียกเขากลับไปได้เลย
- ถ้าสนิทกันมากๆ แล้ว เขาอาจจะบอกเองว่า “เรียกชื่อเล่นฉันก็ได้” ตอนนั้นค่อยว่ากัน
หลังจากที่พยายามใส่ใจรายละเอียดตรงนี้มากขึ้นนะ ผมรู้สึกว่าการสื่อสารมันดูเป็นมืออาชีพขึ้นเยอะเลย แล้วก็รู้สึกว่าเราให้เกียรติคู่สนทนาด้วย มันเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นะ แต่ผมว่ามันสร้างความประทับใจที่ดีได้เลยล่ะ
ตอนนี้การใช้คำนำหน้าชื่อภาษาอังกฤษก็กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับผมไปแล้ว ไม่ต้องเปิดโพยดูบ่อยๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ ก็หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังฝึกใช้ หรืออาจจะยังสับสนอยู่บ้างนะครับ ลองเอาไปปรับใช้กันดู ไม่ยากเกินไปแน่นอน!
