สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ ของผมเลย เรื่องมันเริ่มมาจากความรู้สึกที่ว่า เฮ้ย ภาษาอังกฤษเรานี่มันไม่ได้เรื่องจริงๆ ว่ะ คือแบบ พอต้องใช้จริงจังขึ้นมาทีไร ไปไม่เป็นทุกทีเลยครับ มันอึดอัดนะ เวลาอยากจะสื่อสารอะไรออกไปแล้วมันติดอยู่ที่ปาก พูดก็ตะกุกตะกัก ฟังเค้าก็ไม่ค่อยจะทัน
ตอนแรกๆ นะครับ ผมก็เหมือนคนอื่นๆ แหละ พยายามดิ้นรนหาทางเรียนรู้ด้วยตัวเอง คิดว่าเออ เดี๋ยวก็คงดีขึ้นเองน่า ลองมาหมดแล้วครับสารพัดวิธี
ที่เคยลองแล้วไม่เวิร์คสำหรับผมนะ
- เรียนกลุ่มตามสถาบัน: โอ้โห อันนี้บอกเลย คนเยอะมากครับ ครูคนเดียวจะไปดูแลทั่วถึงได้ยังไง บางทีเราไม่เข้าใจตรงไหน อยากจะถาม ก็เกรงใจคนอื่นเค้าอีก สุดท้ายก็เรียนตามๆ เค้าไป งงๆ เหมือนเดิม เนื้อหาก็กลางๆ ไม่ได้เน้นจุดที่เราอ่อนจริงๆ
- แอปพลิเคชันฝึกภาษา: มีเป็นร้อยแอปเลยครับ โหลดมาเล่นสนุกๆ แรกๆ ก็ดีนะ เพลินดี แต่พอเอาเข้าจริง มันไม่ได้ช่วยให้ผมกล้าพูดขึ้นเลยนะ เน้นจำศัพท์ จำแกรมมาร์ พอจะใช้จริงก็นึกไม่ออก แถมเล่นไปสักพักก็เบื่อ ลบทิ้งไปไม่รู้กี่แอปแล้ว
- ซื้อหนังสือมาอ่านเอง ดูคลิปสอน: อันนี้ต้องอาศัยวินัยสูงมากครับ ซึ่งผมยอมรับเลยว่าผมน่ะวินัยไม่ค่อยจะมี (ฮา) อ่านได้สองสามหน้าก็วาง ดูคลิปได้แป๊บๆ ก็เปลี่ยนไปดูอย่างอื่น ไม่มีใครมาคอยจี้ คอยแก้ให้เวลาเราพลาด มันก็เลยไม่ไปถึงไหนสักที
คือผมไม่ได้บอกว่าวิธีพวกนี้มันไม่ดีนะครับ บางคนอาจจะเรียนแล้วได้ผลก็ได้ แต่สำหรับผมเนี่ย มันไม่คลิกเลยสักอย่าง เสียเวลาไปเยอะเหมือนกัน จนรู้สึกว่า เห้ย ไม่ไหวละ มันต้องมีอะไรที่มันตอบโจทย์เราจริงๆ ได้แล้ว
นั่งคิดนอนคิดอยู่หลายวันเลยครับ ว่าจะเอายังไงดีกับชีวิตภาษาอังกฤษของตัวเอง จนมาปิ๊งไอเดียว่า หรือเราต้องเรียนแบบตัวต่อตัววะ? แบบมีครูมาประกบ มาสอนเฉพาะเราคนเดียวเลย น่าจะแก้ปัญหาที่เราเจอมาได้หมดนะ
พอคิดได้อย่างนั้นปุ๊บ ก็ไม่รอช้าครับ เริ่มลงมือหาข้อมูลเลย ถามเพื่อนบ้าง ดูรีวิวตามเน็ตบ้าง ก็มีตัวเลือกเยอะแยะไปหมด แต่สุดท้ายผมก็ตัดสินใจว่า เอาล่ะ ลองดูสักตั้งกับเรียนตัวต่อตัวนี่แหละ น่าจะใช่ทางของเราที่สุดแล้ว
ตอนนี้ผมก็เพิ่งเริ่มเรียนไปได้ไม่นานนะครับ แต่ความรู้สึกแรกที่ได้คือ เออ มันต่างจากที่เคยเรียนมาจริงๆ ว่ะ ครูเค้าโฟกัสที่เราคนเดียวเลยครับ สงสัยตรงไหนถามได้ทันที ไม่ต้องเกรงใจใคร เค้าก็สามารถปรับการสอนให้เข้ากับพื้นฐานและจุดที่เราอ่อนได้เลย ไม่ใช่สอนแบบเหวี่ยงแหเหมือนตอนเรียนกลุ่ม
เวลาเราพูดผิด ครูเค้าก็จะแก้ให้เดี๋ยวนั้นเลย ทำให้เรารู้ตัวแล้วก็จำได้แม่นขึ้น มันเหมือนมีคนคอยไกด์ส่วนตัวเลยครับ การบ้านหรือแบบฝึกหัดเค้าก็ออกแบบมาให้ตรงกับสิ่งที่เราต้องพัฒนาจริงๆ
ถามว่าเหนื่อยมั้ย? ก็เหนื่อยอยู่นะครับ เพราะมันต้องใช้สมาธิแล้วก็ต้องกล้าพูดกล้าแสดงออกเต็มที่ แต่ผมว่ามันเป็นการเหนื่อยที่คุ้มค่านะ รู้สึกว่าตัวเองได้อะไรกลับมาจริงๆ ไม่เหมือนตอนเรียนแบบอื่นที่เรียนจบแล้วก็ยังงงๆ เหมือนเดิม
ก็ยังไม่รู้หรอกนะครับว่าเส้นทางการเรียนภาษาอังกฤษของผมครั้งนี้มันจะไปสุดทางที่ตรงไหน จะเก่งเทพเหมือนเจ้าของภาษาเลยมั้ย อันนั้นก็คงอีกไกล แต่ที่แน่ๆ คือตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองมาถูกทางแล้วล่ะครับ อย่างน้อยก็ได้เริ่มนับหนึ่งใหม่อย่างถูกวิธี หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังมองหาแนวทางการเรียนภาษาอังกฤษอยู่นะครับ สู้ๆ ครับทุกคน!
