สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเอง กับการพยายามจะเรียนภาษาอังกฤษเบื้องต้นแบบงูๆ ปลาๆ ของผมนี่แหละครับ คือเรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเนี่ยมีความรู้สึกอยากจะเข้าใจภาษาอังกฤษมานานแล้ว เวลาดูหนังฝรั่งแบบซาวด์แทร็กก็อยากจะฟังรู้เรื่องบ้าง หรือเวลาเห็นฝรั่งคุยกันก็อยากจะพอเดาๆ ได้ว่าเขาพูดอะไรกัน ไม่ต้องถึงกับเก่งปร๋อหรอกครับ เอาแค่พอสื่อสารได้นิดๆ หน่อยๆ ก็ยังดี
จุดเริ่มต้นมันมาจากไหน?
เอาจริงๆ นะครับ คือมันไม่ได้มีจุดเริ่มต้นที่ชัดเจนอะไรมากมายหรอกครับ แค่อยู่ดีๆ วันหนึ่งก็รู้สึกว่า “เออ…น่าจะลองดูซักตั้ง” ประกอบกับช่วงนั้นมีเวลาว่างๆ อยู่บ้าง เลยคิดว่าเอาเวลานี้แหละมาลองทำอะไรใหม่ๆ ดูบ้าง ตอนแรกก็เคว้งคว้างเลยครับ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี จะไปลงคอร์สเรียนก็คิดว่าตัวเองยังไม่พร้อมขนาดนั้น แถมยังขี้อายอีกต่างหาก ฮ่าๆๆ
แล้วผมเริ่มลงมือทำยังไง?
พอตั้งหลักได้นิดหน่อย ผมก็เริ่มจากการหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตนี่แหละครับ ยุคนี้มันดีตรงนี้ มีอะไรให้เรียนรู้เยอะแยะไปหมด ผมก็ลองทำตามนี้ครับ
- หาแอปพลิเคชันสอนภาษา: อันนี้เป็นอย่างแรกที่ผมนึกถึงเลยครับ ลองโหลดมาหลายตัวเลยนะ บางตัวก็ดี บางตัวก็ไม่ค่อยถูกจริตเท่าไหร่ สุดท้ายก็มาลงตัวกับแอปฯ ที่มันมีเกมให้เล่น มีการสะสมแต้มอะไรแบบนี้ มันทำให้รู้สึกสนุก ไม่เบื่อ แล้วก็พยายามจะเข้าไปเล่นทุกวัน วันละนิดวันละหน่อยก็ยังดี
- ดูคลิปสอนภาษาในยูทูบ: โอ้โห อันนี้คือขุมทรัพย์เลยครับ มีช่องสอนภาษาอังกฤษฟรีๆ เยอะมาก ผมก็เลือกดูช่องที่สอนแบบง่ายๆ เน้นสำหรับคนเริ่มต้นจริงๆ เขาจะสอนตั้งแต่การออกเสียงตัวอักษร คำศัพท์พื้นฐาน ประโยคง่ายๆ ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ผมก็จะเปิดฟังไปเรื่อยๆ ตอนทำงานบ้านบ้าง ตอนเดินทางบ้าง พยายามให้หูมันคุ้นเคยกับสำเนียง
- ท่องศัพท์ง่ายๆ: ผมเริ่มจากคำศัพท์ที่เจอบ่อยๆ ในชีวิตประจำวันนี่แหละครับ เช่น คำทักทาย ตัวเลข สี สัตว์ สิ่งของรอบตัว พยายามจำวันละ 5-10 คำ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร วันรุ่งขึ้นก็เอาใหม่
- พยายามหาโอกาสใช้: อันนี้อาจจะยากหน่อยสำหรับคนขี้อายแบบผม ฮ่าๆ แต่ผมก็พยายามนะครับ เช่น เวลาไปซื้อของตามร้านสะดวกซื้อที่มีพนักงานต่างชาติ ผมก็จะลองพูดคำง่ายๆ ดูบ้าง ผิดๆ ถูกๆ ก็ช่างมัน อย่างน้อยก็ได้ลอง
เจอปัญหาอะไรบ้างไหม?
แน่นอนครับว่ามันต้องมีปัญหาอยู่แล้ว อย่างแรกเลยคือ ความขี้เกียจ ครับ ฮ่าๆๆ บางวันก็รู้สึกเหนื่อย ไม่อยากทำอะไรเลย ก็ต้องพยายามฮึดสู้กับตัวเอง อีกอย่างคือเรื่อง การจำ นี่แหละครับ บางทีศัพท์คำนี้เพิ่งท่องไปเมื่อวาน วันนี้ลืมซะแล้ว! ก็ต้องอาศัยการทบทวนบ่อยๆ ครับ แล้วก็เรื่อง การออกเสียง บางคำนี่มันออกเสียงยากจริงๆ นะครับ ผมก็พยายามฟังจากเจ้าของภาษาแล้วก็ลองพูดตามหน้ากระจกเอา
ผลลัพธ์ที่ได้ตอนนี้เป็นยังไง?
ถ้าถามว่าตอนนี้เก่งภาษาอังกฤษหรือยัง ก็ต้องตอบตามตรงว่า ยังครับ! ฮ่าๆๆ ยังอีกไกลเลยครับ แต่สิ่งที่ผมรู้สึกได้คือ ผมเริ่มจะจับใจความประโยคง่ายๆ ได้บ้างแล้ว เวลาฟังเพลงสากลบางเพลงก็เริ่มจะเข้าใจความหมายมากขึ้นนิดหน่อย หรือเวลาดูหนังแล้วมีซับอังกฤษขึ้นมา ก็พอจะอ่านรู้เรื่องบ้างเป็นคำๆ มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ เลยนะครับ เหมือนเราค่อยๆ ปลดล็อกอะไรบางอย่างได้
ผมว่าการเรียนภาษาอังกฤษเบื้องต้นด้วยตัวเองเนี่ย มันไม่ได้ยากเกินไปหรอกครับ แค่ต้องอาศัย ความสม่ำเสมอ และ ความอดทน เท่านั้นเอง ไม่ต้องรีบร้อน ค่อยๆ เรียนรู้ไปทีละนิด ผมเองก็ยังต้องฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ ครับ หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังคิดจะเริ่มต้นเหมือนกันนะครับ สู้ๆ ครับ!
