สวัสดีครับเพื่อนๆ วันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยนะ เรื่องหาที่เรียนภาษาอังกฤษเนี่ย มันเป็นอะไรที่ผมเองก็เคยหัวหมุนติ้วๆ มาก่อนเหมือนกัน กว่าจะลงตัวได้ก็ลองผิดลองถูกมาเยอะ
ตอนแรกเลยนะ ผมก็ไม่ได้คิดว่าภาษาอังกฤษมันจะสำคัญอะไรขนาดนั้น คิดว่าก็แค่ภาษาๆ นึง ไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวันเท่าไหร่ แต่พอถึงจุดนึงในงานที่ทำเนี่ยสิ โอ้โห… มันจำเป็นเฉยเลยครับ มีอีเมลภาษาอังกฤษเข้ามา มีประชุมที่ต้องคุยกับฝรั่งบ้าง ถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว ตอนนั้นรู้สึกเหมือนตัวเองง่อยเปลี้ยเสียขามาก ตอบอะไรก็ไม่ได้ ฟังก็ไม่ค่อยจะทัน มันอึดอัดนะ
นั่นแหละครับ จุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมต้องลุกขึ้นมาหาที่เรียนภาษาอังกฤษอย่างจริงจัง จะปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว อายเค้า!
เริ่มจากตรงไหนดีล่ะทีนี้?
ผมก็เริ่มจากวิธีเบสิกๆ ที่คนส่วนใหญ่เค้าทำกันนั่นแหละครับ
- โหลดแอพมาลองเล่น: เห็นเค้าว่าดีกันนักหนา แอพนั้นแอพนี้ โหลดมาเต็มเครื่องเลยครับ แรกๆ ก็เห่อหน่อย เปิดทุกวัน หลังๆ ชักขี้เกียจ มันเหมือนคุยกับหุ่นยนต์อ่ะ ไม่ได้ฟีล ไม่ได้โต้ตอบจริงๆ จังๆ สุดท้ายก็ลบทิ้งไปหลายแอพ
- หาคอร์สออนไลน์ฟรีตามยูทูป: อันนี้ก็มีเยอะนะ สอนตั้งแต่พื้นฐานยันขั้นสูงเลย แต่ปัญหามันคือ ไม่มีใครมาคอยจี้ คอยตรวจการบ้านเราไงครับ เรียนๆ ไปก็หลุดโฟกัสบ้าง ขี้เกียจบ้าง ไม่ต่อเนื่อง
- มองหาโรงเรียนสอนภาษาใกล้บ้าน: อันนี้ผมก็ไปเดินๆ ดูมาหลายที่นะ บางที่ก็ดูหรูหรา น่าเรียนดี แต่พอถามค่าคอร์สเท่านั้นแหละ…ลมแทบจับ! แพงเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน บางที่ก็คนเรียนเยอะมากในห้องเดียว คิดในใจว่าครูจะดูแลทั่วถึงเหรอวะเนี่ย
ผมเคยไปลองลงคอร์สสั้นๆ ที่นึงด้วยนะ แบบกลุ่มเล็กๆ ก็พอโอเคขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่สไตล์เราเท่าไหร่ มันเน้นแกรมม่าเยอะไปหน่อย ซึ่งผมอยากได้แบบเอาไปพูดได้จริงมากกว่า
แล้วสุดท้ายไปจบที่ตรงไหน?
หลังจากลองมาหลายรูปแบบ ผมก็เริ่มจับทางตัวเองได้ว่าจริงๆ แล้วเราต้องการอะไร
สิ่งที่ผมค้นพบว่ามันเข้ากับผมมากที่สุดคือ…
ผมเริ่มจากการหาครูสอนแบบตัวต่อตัวครับ ตอนนั้นโชคดีไปเจอครูคนไทยที่เก่งภาษาอังกฤษมาก แกเข้าใจเลยว่าคนไทยมีปัญหาตรงไหนในการเรียนภาษาอังกฤษ แกจะเน้นให้ผมกล้าพูด กล้าใช้ ผิดถูกก็ค่อยๆ แก้กันไป บรรยากาศมันไม่เกร็งเหมือนเรียนในห้องใหญ่ๆ อันนี้ถือว่าเวิร์คมากสำหรับผมนะ ได้ผลเร็วด้วย แต่มันก็จะมีเรื่องค่าใช้จ่ายที่อาจจะสูงกว่าเรียนกลุ่มหน่อย
พอเริ่มมีพื้นฐาน มั่นใจขึ้นมาบ้าง ผมก็เริ่มมองหาคอร์สออนไลน์ที่มันสอนสดครับ แบบที่มีครูจริงๆ มาสอนผ่านวิดีโอคอล มีเพื่อนร่วมคลาสคุยด้วย มันช่วยให้เราได้ฝึกฟังสำเนียงหลากหลาย แล้วก็ได้ฝึกพูดโต้ตอบจริงๆ อันนี้ก็สะดวกดี ไม่ต้องเดินทาง แต่ต้องเลือกสถาบันดีๆ หน่อยนะครับ บางที่ก็อัดวิดีโอมาให้ดูเฉยๆ ไม่ได้ต่างจากยูทูปเท่าไหร่
แล้วอีกอย่างที่ผมทำเสริมเข้ามาคือ พยายามหาโอกาสใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตจริงครับ เช่น ดูหนังฝรั่งแบบเปิดซับอังกฤษ ฟังเพลงสากล หรือถ้ามีโอกาสเจอเพื่อนต่างชาติก็พยายามชวนคุย แรกๆ ก็ตะกุกตะกักหน่อย แต่พอเราใช้บ่อยๆ มันจะค่อยๆ ชินไปเองครับ
สรุปจากประสบการณ์ส่วนตัวของผมเลยนะ
ผมว่าการหาที่เรียนภาษาอังกฤษมันไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอกครับว่าที่ไหนดีที่สุด มันขึ้นอยู่กับว่าเราชอบเรียนสไตล์ไหน มีงบประมาณเท่าไหร่ แล้วก็มีเป้าหมายในการเรียนยังไง บางคนอาจจะชอบเรียนกับเจ้าของภาษาไปเลย บางคนอาจจะชอบเรียนกับครูไทยที่เข้าใจจุดอ่อนของเรา
สิ่งสำคัญที่สุดคือ ต้องลงมือทำ ครับ ลองหาข้อมูล ลองไปทดลองเรียนดูก่อนก็ได้ถ้ามีโอกาส แล้วก็ต้องมีวินัยกับตัวเองด้วยนะ ภาษาเนี่ย ถ้าไม่ฝึกฝนสม่ำเสมอ ไม่เอาไปใช้งานจริง มันก็ลืมหมดครับ ไม่มีทางลัดจริงๆ สู้ๆ ครับทุกคน ผมเชื่อว่าถ้าตั้งใจจริง ใครๆ ก็เก่งภาษาอังกฤษได้!
