สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเลยกับเรื่องการหา “โรงเรียนภาษาอังกฤษ” นี่แหละครับ ไม่ได้มีสปอนเซอร์อะไรทั้งนั้นนะครับ บอกเล่าจากที่เคยผ่านมาล้วนๆ
สมัยก่อนนู้นนนน ผมก็เหมือนหลายๆ คนแหละครับ ที่รู้สึกว่าภาษาอังกฤษนี่มันช่างเป็น ยาขมหม้อใหญ่ คือรู้ว่าสำคัญนะ แต่จะให้ลุกขึ้นมาฝึกเองจริงจังมันก็ท้อแท้เหลือเกิน อ่านเองก็งง ดูหนังซาวด์แทร็กก็เปิดซับไทยตลอด (ฮา)
จุดเปลี่ยนมันมาตอนที่ผมเริ่มมองหางานใหม่ๆ ครับ หรือบางทีก็มีโอกาสดีๆ เข้ามาในชีวิตเรื่องงานนี่แหละ แต่ดันติดตรงที่ว่า… ภาษาอังกฤษผมนี่แทบจะเรียกว่า งูๆ ปลาๆ เลยครับ พอต้องใช้จริงจังนี่ไปไม่เป็นเลย รู้สึกเสียดายโอกาสมาก
เอาล่ะสิ! ตอนนั้นเลยตัดสินใจว่าไม่ได้การละ ต้องหาที่เรียนภาษาอังกฤษแล้ว ผมก็เริ่มจากถามเพื่อนฝูง คนรู้จัก ว่ามีที่ไหนแนะนำบ้างไหม ใครเคยเรียนที่ไหนแล้วเวิร์คบ้าง
จากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการ ค้นหาข้อมูล อย่างจริงจังครับ เปิดเน็ต นั่งไล่ดูรีวิวโรงเรียนต่างๆ ที่เขาสอนภาษาอังกฤษ ดูคอร์สเรียน ดูราคา ดูสถานที่ตั้ง ผมนี่ลิสต์ออกมาเป็นหางว่าวเลยครับ บางที่ก็ดูดี๊ดี หลักสูตรน่าสนใจ แต่ราคาก็แบบ… โอ้โห! สู้ไม่ไหวจริงๆ ครับ บางที่ถูกหน่อย ก็ไม่แน่ใจคุณภาพ กลัวว่าจะเสียเงินฟรี
ผมลองไปคุยมาหลายที่เลยนะ บางที่ก็โทรไปสอบถาม บางที่ก็ดุ่มๆ เดินเข้าไปดูสถานที่จริงเลยครับ อยากเห็นบรรยากาศ อยากรู้ว่าเขาสอนกันยังไง ครูเป็นคนไทยหรือฝรั่ง เน้นแกรมม่าหรือเน้นพูดคุย แต่ละที่ก็มีจุดเด่นจุดด้อยต่างกันไปครับ
- บางที่เน้นกลุ่มเล็กๆ ดูแลทั่วถึงดี แต่ราคาก็จะสูงหน่อย
- บางที่กลุ่มใหญ่หน่อย ราคาย่อมเยาลงมา แต่ก็กลัวว่าจะตามไม่ทันเพื่อน
- บางที่มีแต่ครูต่างชาติล้วนๆ ก็น่าสนใจ แต่ก็แอบกลัวว่าจะสื่อสารกันไม่รู้เรื่องตอนแรกๆ
- บางที่มีครูไทยสลับครูต่างชาติ อันนี้ก็ดูเป็นตัวเลือกที่ไม่เลว
ตอนนั้นผมใช้เวลาตัดสินใจอยู่นานเหมือนกันครับ ชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียของแต่ละที่ จนในที่สุดผมก็เลือกได้ที่นึง ไม่ได้หรูหราอะไรมาก ไม่ได้ดังเปรี้ยงปร้าง แต่ดูแล้วน่าจะเข้ากับสไตล์การเรียนของเรา และที่สำคัญคืออยู่ในงบประมาณที่ตั้งไว้
พอได้เริ่มเรียนจริงๆ ช่วงแรกๆ ก็มีเกร็งๆ บ้างครับ เขินๆ เวลาต้องพูดภาษาอังกฤษต่อหน้าคนอื่น แต่พอได้เจอเพื่อนร่วมคลาสที่ก็หัวอกเดียวกัน ได้ลองผิดลองถูก ได้ครูคอยแนะนำ มันก็สนุกดีเหมือนกันนะ จากที่เคยกลัวๆ ภาษาอังกฤษ ก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด
ผมเรียนอยู่พักใหญ่เลยครับ ก็เห็นพัฒนาการของตัวเองนะ จากที่ตะกุกตะกัก เรียบเรียงคำไม่ถูก ก็เริ่มพูดได้คล่องขึ้น ฟังเข้าใจมากขึ้น อ่านบทความภาษาอังกฤษได้รู้เรื่องมากขึ้น ถึงมันจะไม่ได้เก่งเทพอะไรขนาดนั้นหรอกครับ แต่คือสื่อสารได้คล่องขึ้นเยอะ มั่นใจขึ้นเยอะเลย
ไอ้โอกาสงานที่เคยพลาดไปน่ะเหรอ? ก็น่าเสียดายอยู่ครับ แต่เอาน่า อย่างน้อยตอนนี้ถ้ามีอะไรแบบนั้นเข้ามาอีก ผมก็พร้อมกว่าเดิมเยอะ ไม่ต้องมานั่งเสียดายทีหลังเพราะเรื่องภาษาอีกแล้ว
ก็ประมาณนี้แหละครับ ประสบการณ์การตะลุยหาโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษของผม ใครที่กำลังมองหาอยู่ ก็อยากจะบอกว่า ลองดูครับ ค่อยๆ หาข้อมูล เลือกที่ที่เรารู้สึกว่าใช่ ไม่ต้องแพงเว่อร์วังก็ได้ สำคัญคือความตั้งใจของเรานี่แหละครับ สู้ๆ ครับ!
