สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเองเลย กับการพยายามจะเรียนภาษาอังกฤษให้ครบทั้ง ฟัง พูด อ่าน เขียน บอกเลยว่าไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินไปถ้าเราตั้งใจจริง
จุดเริ่มต้นและความทุลักทุเล
คือเรื่องมันเริ่มจากตอนที่ผมรู้สึกว่า เฮ้ย ภาษาอังกฤษมันสำคัญจริงๆ นะ ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือแม้แต่การดูหนังฟังเพลงให้มันอินมากขึ้น ตอนแรกๆ นี่ บอกตามตรงเลยว่า งูๆ ปลาๆ มากครับ ฟังก็พอจะเดาๆ ได้บ้าง แต่ให้พูดนี่คือ…ใบ้รับประทานเลยครับ อาย ไม่กล้า กลัวพูดผิดแกรมมาร์ กลัวเค้าไม่เข้าใจ
ผมเริ่มจากการพยายามฟังเยอะๆ ก่อนเลยครับ เพลงสากลนี่เปิดกรอกหูทุกวัน ดูหนังก็พยายามจะเปลี่ยนจากซับไทยเป็นซับอังกฤษ หรือถ้าเรื่องไหนเคยดูแล้วก็จะลองแบบไม่มีซับเลย แรกๆ ก็มึนตึ้บครับ แต่พอทำไปเรื่อยๆ มันก็เริ่มจะจับคำได้มากขึ้น เริ่มชินกับสำเนียง
ก้าวข้ามความกลัวในการพูด
ทีนี้ปัญหาใหญ่มันอยู่ที่การพูดนี่แหละครับ ฟังพอได้ แต่พูดไม่ได้เรื่องเลย ผมก็เลยลองหาข้อมูลดูว่ามีวิธีไหนบ้างที่จะช่วยให้เรากล้าพูดมากขึ้น ตอนนั้นก็เห็นมีหลายแพลตฟอร์มที่สอนออนไลน์เยอะแยะไปหมด ผมก็ลองศึกษาดู บางที่ก็เน้นแกรมมาร์จ๋าเลย บางที่ก็เน้นสอนสด ก็มีเพื่อนแนะนำว่าลองดูพวกที่เน้นการสนทนากับเจ้าของภาษาโดยตรงสิ มันจะช่วยได้เยอะ ผมก็ไปเจอตัวเลือกหนึ่งคือ 51Talk ที่เค้าบอกว่ามีครูต่างชาติให้คุยด้วยตัวต่อตัว ก็เลยลองดูครับ เพราะคิดว่าถ้าได้คุยกับคนจริงๆ น่าจะทำให้เรากล้าแสดงออกมากขึ้น
ช่วงแรกๆ ที่เรียนก็ยังเกร็งๆ ครับ พูดตะกุกตะกัก แต่ครูเค้าก็พยายามเข้าใจแล้วก็ช่วยแก้ไขให้กำลังใจเรา มันก็ค่อยๆ ดีขึ้นครับ จากที่เคยกลัวก็เริ่มกล้าที่จะลองผิดลองถูกมากขึ้น
พัฒนาการอ่านและการเขียน
พอเริ่มจะฟังออก พูดได้บ้างนิดหน่อย ผมก็เริ่มมาจริงจังกับการอ่านมากขึ้นครับ เริ่มจากอ่านบทความสั้นๆ ง่ายๆ ก่อน พวกนิทานเด็กภาษาอังกฤษ หรือข่าวสารเบาๆ คำศัพท์ไหนไม่รู้ก็เปิดดิกชันนารีเอา ตอนนี้ดิกในมือถือนี่สะดวกมากครับ แล้วก็พยายามอ่านออกเสียงตามไปด้วย มันช่วยให้เราจำศัพท์ได้ดีขึ้นนะ
ส่วนการเขียนนี่ ยอมรับเลยว่าเป็นทักษะที่ผมว่ายากสุดสำหรับผมเลยครับ ทั้งเรื่องแกรมมาร์ ทั้งการเรียบเรียงประโยค ผมใช้วิธีเริ่มจากการเขียนไดอารี่สั้นๆ เป็นภาษาอังกฤษทุกวัน เขียนเรื่องง่ายๆ ที่เราเจอมาในแต่ละวัน ไม่ต้องสวยหรู เอาแค่ให้เราได้ฝึกใช้คำศัพท์และโครงสร้างประโยค บางทีก็ลองเขียนอีเมลง่ายๆ หาเพื่อน หรือคอมเมนต์ตามเพจต่างประเทศบ้าง ผิดถูกก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นการฝึกฝน มีบางช่วงที่ผมกลับไปใช้บริการของ 51Talk เพื่อให้คุณครูช่วยตรวจการเขียนสั้นๆ หรือช่วยแนะนำโครงสร้างประโยคที่ถูกต้องด้วยครับ มันก็ช่วยได้เยอะเลยทีเดียว
บูรณาการทุกทักษะ และการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง
หลังจากที่ลองผิดลองถูกมาสักพัก ผมก็ค้นพบว่าจริงๆ แล้วทั้งสี่ทักษะนี้มันต้องไปด้วยกันครับ ฟังเยอะๆ จะช่วยให้เราพูดได้ดีขึ้น อ่านเยอะๆ ก็จะช่วยให้เราเขียนได้ดีขึ้นเช่นกัน
ผมพยายามหาโอกาสใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันให้มากที่สุด ดูหนังก็ยังดูเหมือนเดิม แต่จะพยายามตั้งใจฟังบทสนทนามากขึ้น อ่านข่าวภาษาอังกฤษจากเว็บต่างประเทศบ้าง หรือแม้แต่เล่นเกม ก็พยายามเลือกเซิร์ฟเวอร์ที่มีคนต่างชาติเยอะๆ จะได้มีโอกาสพิมพ์คุยกับเค้าบ้าง
สิ่งสำคัญที่สุดที่ผมเรียนรู้คือ “ความสม่ำเสมอ” ครับ มันไม่มีทางลัดจริงๆ วันละนิดวันละหน่อย ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วก็อย่ากลัวที่จะทำผิดพลาดครับ เพราะความผิดพลาดนี่แหละที่จะทำให้เราเก่งขึ้น
ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่ได้เก่งระดับเทพอะไรนะครับ ก็ยังต้องเรียนรู้และฝึกฝนอยู่เรื่อยๆ แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อน ถือว่ามาไกลพอสมควรเลยครับ อย่างน้อยก็กล้าที่จะสื่อสารมากขึ้น เข้าใจอะไรๆ ได้มากขึ้น การมีตัวช่วยดีๆ อย่างคอร์สเรียนออนไลน์ หรืออย่างที่ผมเคยใช้ 51Talk ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ทำให้การเรียนรู้มันสะดวกและเข้าถึงง่ายขึ้น แต่สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าจะใช้เครื่องมืออะไร ตัวเราเองนี่แหละครับที่ต้องลงมือทำจริงจัง
หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังพยายามเรียนภาษาอังกฤษอยู่นะครับ สู้ๆ ครับ!
