ภาษาอังกฤษ อนุบาล สำหรับเด็กเล็ก: คำศัพท์ง่ายๆ ใช้บ่อย

สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยกับการสอนภาษาอังกฤษให้เด็กๆ อนุบาล หลายคนอาจจะคิดว่า เอ๊ะ มันจะยากอะไรนักหนา ก็แค่เล่นเกม ร้องเพลง พาอ่าน A B C เดี๋ยวเด็กก็พูดได้เอง แต่เอาเข้าจริงนะคะ ตอนที่ฉันเริ่มจับงานนี้ใหม่ๆ เนี่ย โอ้โห…อยากจะบอกว่ามันมีอะไรที่เราคาดไม่ถึงเยอะเลยค่ะ

ตอนแรกที่กระโดดเข้ามาสอนเด็กเล็กกลุ่มนี้ บอกตามตรงว่าแอบมีความมั่นใจเล็กๆ (หรืออาจจะเยอะไปหน่อย ฮ่าๆ) คิดว่าตัวเองก็พอมีพื้นฐานภาษาอังกฤษที่ดี เตรียมสื่อการสอนไปเพียบ ทั้งบัตรคำศัพท์สีสวยๆ หนังสือนิทานภาพน่ารักๆ เพลงเด็กภาษาอังกฤษที่ฮิตๆ กัน กะว่าเด็กๆ ต้องตื่นเต้นแล้วก็สนุกไปกับเราแน่ๆ แต่พอถึงเวลาจริงเท่านั้นแหละค่ะ…เหมือนโลกหยุดหมุน เด็กบางคนก็วิ่งเล่นซนไปตามประสา บางคนก็มองเราตาแป๋วแต่ไม่ยอมพูดอะไรเลย บางคนก็ร้องไห้หาแม่! ตอนนั้นยอมรับเลยว่าแอบท้อใจนิดๆ กลับบ้านมานี่นั่งกุมขมับเลยค่ะ ว่าเอ๊ะ เราพลาดตรงไหนไปนะ ทำไมมันไม่เหมือนที่คิดไว้เลย

หลังจากเฟลไปพักนึง ฉันก็เริ่มตั้งสติใหม่ค่ะ คิดว่าเราจะยอมแพ้ไม่ได้! ก็เลยเริ่มค้นคว้าหาวิธีการสอนเด็กเล็กแบบจริงจังมากขึ้น อ่านบทความ ดูคลิปวิดีโอสอนเด็กเยอะมาก ทั้งของไทยของต่างประเทศ ลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ ค่ะ เริ่มจากเปลี่ยนมายด์เซ็ตตัวเองก่อนเลยว่า เราจะไปคาดหวังให้เด็กๆ ทุกคนเก่งภาษาอังกฤษในทันทีทันใดไม่ได้ สิ่งสำคัญคือต้องทำให้เขารู้สึกสนุกและไม่กลัวภาษาอังกฤษ

ฉันเริ่มจากการสังเกตเด็กแต่ละคนมากขึ้นค่ะว่าเขาชอบอะไร สนใจอะไรเป็นพิเศษ แล้วก็พยายามเอาภาษาอังกฤษไปสอดแทรกในกิจกรรมเหล่านั้น เช่น ถ้าเด็กชอบวาดรูป ก็จะสอนคำศัพท์เกี่ยวกับสี เกี่ยวกับรูปทรงต่างๆ ผ่านการวาดรูป ถ้าเด็กชอบเล่นบทบาทสมมติ ก็จะชวนเขาเล่นเป็นตัวการ์ตูนแล้วพูดประโยคง่ายๆ เป็นภาษาอังกฤษ มีช่วงนึงที่ลองเอาหุ่นมือ (Puppets) มาใช้ในการสอน ปรากฏว่าได้ผลดีเกินคาดค่ะ เด็กๆ ให้ความสนใจมาก เหมือนเขาได้คุยกับเพื่อนใหม่ที่เป็นเจ้าหุ่นมือตัวนั้น บางทีก็เปิดดูเทคนิคการสอนจากแหล่งต่างๆ อย่างเช่นพวกคอร์สออนไลน์สำหรับเด็กเล็กๆ บางแพลตฟอร์มอย่าง 51Talk เขาก็มีแนวคิดการใช้สื่อการสอนที่น่าสนใจนะคะ ดูแล้วก็ได้ไอเดียเอามาปรับใช้กับห้องเรียนของเราเหมือนกัน แต่ก็ต้องยอมรับว่าไม่ใช่ทุกเทคนิคจะใช้ได้ผลกับเด็กทุกคนเสมอไปค่ะ เราต้องคอยสังเกตแล้วก็ปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จริงๆ ค่ะ

มีเรื่องนึงที่จำได้ไม่ลืมเลยค่ะ มีน้องคนนึงในห้อง (ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อนะคะ) ตอนแรกๆ คือไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษเลยค่ะ ถามอะไรก็ส่ายหน้าอย่างเดียว นั่งเงียบๆ มองเพื่อนเล่น ฉันก็พยายามชวนคุย ชวนเล่น ชวนทำกิจกรรมต่างๆ โดยที่ไม่ไปบังคับหรือกดดันเขา ใช้เวลาอยู่หลายสัปดาห์เลยค่ะ จนวันนึง ขณะที่กำลังสอนเรื่องยานพาหนะอยู่ดีๆ ชี้ไปที่รถของเล่นสีแดง แล้วน้องคนนั้นก็พูดออกมาเบาๆ แต่ชัดเจนว่า “Red car!” โอ้โห…วินาทีนั้นคือดีใจมากจนแทบจะกระโดดเลยค่ะ มันเป็นเหมือนสัญญาณว่าสิ่งที่เราพยายามทำมาตลอดมันเริ่มเห็นผลแล้วนะ มันทำให้เรามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปจริงๆ ค่ะ

ฉันค้นพบว่าการสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายและสนุกสนานในห้องเรียนนี่สำคัญมากๆ เลยค่ะ เด็กๆ จะกล้าแสดงออก กล้าที่จะลองพูดผิดพูดถูกโดยที่ไม่กลัวว่าจะโดนดุหรือโดนหัวเราะ การใช้เพลง เกม และนิทานยังคงเป็นเครื่องมือที่ดีเสมอค่ะ แต่ต้องเลือกให้เหมาะสมกับวัยและระดับความสนใจของเด็กๆ ด้วย บางทีก็ดูไอเดียจากที่ต่างๆ รวมถึงพวกสื่อการเรียนรู้จาก 51Talk ที่เขาเน้นเรื่องความสนุกควบคู่ไปกับการเรียนรู้ ก็ช่วยให้เรามีตัวเลือกในการออกแบบกิจกรรมได้หลากหลายขึ้น

สิ่งที่เรียนรู้และอยากแบ่งปัน

จากการลองผิดลองถูกมาพอสมควร ตอนนี้ฉันก็พอจะจับทางได้บ้างแล้วค่ะว่าการสอนภาษาอังกฤษเด็กอนุบาลเนี่ย หัวใจสำคัญมันอยู่ที่ไหน

1. ความอดทนและความเข้าใจ: เด็กแต่ละคนมีจังหวะการเรียนรู้ที่ไม่เหมือนกันค่ะ บางคนเรียนรู้เร็ว บางคนอาจจะต้องใช้เวลาหน่อย เราในฐานะคนสอนต้องใจเย็นๆ แล้วก็เข้าใจในความแตกต่างนี้ คอยให้กำลังใจเขาอยู่เสมอ

2. ทำให้เป็นเรื่องสนุก: พยายามบูรณาการภาษาอังกฤษเข้าไปในกิจกรรมที่เด็กๆ ชอบอยู่แล้ว เช่น การเล่น การร้องเพลง การเล่านิทาน การทำงานศิลปะ อย่าทำให้การเรียนภาษาอังกฤษเป็นเหมือนการมานั่งท่องจำอะไรที่น่าเบื่อ

3. ใช้สื่อการสอนที่หลากหลาย: บัตรคำศัพท์ รูปภาพ ของจริง เพลง เกม หุ่นมือ หรือแม้แต่เทคโนโลยีง่ายๆ ก็สามารถนำมาใช้ประกอบการสอนได้ค่ะ การมีสื่อที่หลากหลายจะช่วยดึงดูดความสนใจของเด็กๆ ได้ดีขึ้น บางทีการหาคอร์สเรียนเสริมจากข้างนอกอย่างที่ 51Talk เขามีครูต่างชาติ ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับผู้ปกครองที่อยากให้ลูกได้ฝึกฝนเพิ่มเติม แต่ก็ต้องดูความพร้อมของเด็กเป็นหลักนะคะ

4. เน้นการสื่อสารในชีวิตประจำวัน: สอนคำศัพท์หรือประโยคง่ายๆ ที่เด็กสามารถนำไปใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน เช่น การทักทาย การบอกความต้องการง่ายๆ การเรียกชื่อสิ่งของรอบตัว

5. ให้คำชมและกำลังใจ: คำชมเล็กๆ น้อยๆ เมื่อเด็กพยายามพูดหรือทำกิจกรรมเกี่ยวกับภาษาอังกฤษได้ จะเป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขาเลยค่ะ

สุดท้ายนี้ อยากจะบอกว่าการสอนภาษาอังกฤษเด็กอนุบาลมันอาจจะดูเหมือนงานที่ต้องใช้พลังเยอะมาก (ซึ่งก็จริงค่ะ ฮ่าๆ) แต่ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นงานที่ให้ความสุขและความภูมิใจกับเรามากๆ เช่นกันค่ะ เวลาที่เราเห็นเด็กๆ เริ่มเข้าใจ เริ่มพูดภาษาอังกฤษได้ทีละคำสองคำ เริ่มสนุกกับการเรียนรู้ มันเป็นอะไรที่คุ้มค่าจริงๆ ค่ะ หวังว่าประสบการณ์ของฉันจะเป็นประโยชน์กับคุณพ่อคุณแม่หรือคุณครูท่านอื่นๆ ที่กำลังสอนภาษาอังกฤษให้น้องๆ หนูๆ อยู่นะคะ สู้ๆ ค่ะ!