สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์เรื่องที่ผมคลุกคลีอยู่พักใหญ่เลย นั่นก็คือเรื่อง ‘คําย่อ ภาษาอังกฤษ’ เนี่ยแหละครับ
ตอนแรกๆ นะ ผมก็งงเป็นไก่ตาแตกเลย เวลาเห็นฝรั่งเค้าพิมพ์คุยกันสั้นๆ หรือในอีเมลงานงี้ มีแต่ตัวย่อเต็มไปหมด อ่านแล้วไม่เข้าใจ ประชุมก็ฟังไม่ทันเค้าอีก บางทีในแชทกลุ่มเพื่อนต่างชาติ พิมพ์อะไรกันมาแต่ละคำ อื้อหือ ต้องนั่งเพ่ง นั่งเดา เสียเวลามาก
ก็เลยต้องเริ่มสังเกตครับ พอเห็นตัวไหนบ่อยๆ ก็พยายามจดไว้ก่อน แล้วค่อยไปหาความหมายเอาทีหลัง แรกๆ ก็มั่วบ้างถูกบ้างครับ จำผิดจำถูก บางตัวแม่งมีหลายความหมายอีก ปวดหัวเลยช่วงนั้น ผมจำได้เลยว่าเคยตอบอีเมลผิด เพราะเข้าใจคำย่อผิดนี่แหละ โดนหัวหน้าเรียกไปคุยเลย ฮ่าๆๆ อายก็อาย แต่ก็เป็นบทเรียน
ผมลองหลายวิธีนะ ทั้งจดใส่สมุดโน้ตเล็กๆ พกติดตัว ว่างๆ ก็หยิบขึ้นมาทบทวน หรือเวลาเจอตัวไหนไม่คุ้น ก็รีบเสิร์ชหาในอินเทอร์เน็ตเลย ไม่ปล่อยให้คาใจนาน เดี๋ยวลืม พยายามดูบริบทที่เขาใช้ด้วยว่ามันน่าจะหมายถึงอะไร มันช่วยให้เดาได้ง่ายขึ้นเยอะเลยครับ
ที่เจอบ่อยๆ จนชินตา และใช้เองบ้าง
พอเริ่มคุ้นเคย ผมก็เริ่มเห็นแพทเทิร์นบางอย่าง แล้วก็มีตัวที่ใช้บ่อยๆ จนติดปาก ติดนิ้ว เวลาพิมพ์ไปแล้วครับ ตัวอย่างเช่น:
- ASAP – As Soon As Possible อันนี้เจอบ่อยมากในอีเมลงาน แปลว่า ‘เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้’ หรือ ‘ด่วนจี๋’ นั่นเอง
- FYI – For Your Information คือ ‘แจ้งเพื่อทราบ’ หรือ ‘บอกให้รู้ไว้’ เฉยๆ ไม่ต้องตอบอะไร แค่อ่านพอ
- BTW – By The Way อันนี้ใช้เปลี่ยนเรื่องคุย หรือนึกอะไรขึ้นได้ ‘เอ่อ ว่าแต่ว่า…’ หรือ ‘จะว่าไปแล้ว…’
- LOL – Laughing Out Loud อันนี้คงรู้จักกันดี ‘โคตรฮา’ หรือ ‘ขำกลิ้ง’ 555 สมัยนี้อาจจะมีคนใช้ LMAO (Laughing My Ass Off) ที่มันดูจะขำหนักกว่าเดิมอีก
- BRB – Be Right Back เวลาแชทอยู่แล้วต้องลุกไปทำอะไรแป๊บนึง ก็พิมพ์ทิ้งไว้ ‘เดี๋ยวมานะ’
- OMG – Oh My God! ‘โอ้พระเจ้า!’ หรืออุทานเวลาตกใจ ประหลาดใจ
- IDK – I Don’t Know ‘ฉันไม่รู้’ ง่ายๆ สั้นๆ
- TGIF – Thank God It’s Friday ‘ขอบคุณพระเจ้า วันศุกร์แล้วโว้ย!’ อันนี้มนุษย์เงินเดือนน่าจะชอบกัน
พวกนี้เป็นแค่ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ นะครับ จริงๆ มันมีเยอะกว่านี้มากเป็นร้อยเป็นพันคำเลย แต่ถ้าเรารู้จักตัวหลักๆ ที่ใช้กันบ่อยๆ ก็ช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้นเยอะแล้ว
พอเริ่มจับทางได้นะ โอ้โห ชีวิตดีขึ้นเยอะเลยครับ อ่านอะไรก็ไวขึ้น คุยกับฝรั่งก็รู้เรื่องมากขึ้น ไม่ต้องคอยถามว่า ‘ไอ้ตัวนี้มันย่อมาจากอะไรวะ’ บ่อยๆ จนน่ารำคาญ แล้วตัวเองก็เริ่มใช้บ้าง เวลาแชทกับเพื่อน หรือตอบอีเมลสั้นๆ มันช่วยให้พิมพ์เร็วจริงๆ นะ ประหยัดเวลาไปได้เยอะเลยครับ
แล้วถ้าเจอตัวใหม่ๆ ทำไง?
แน่นอนว่ามันก็มีคำย่อใหม่ๆ เกิดขึ้นเรื่อยๆ ครับ ภาษาดิ้นได้เสมอ
สมัยนี้สบายครับ ถ้าเจอตัวที่ไม่รู้จักจริงๆ แล้วเดาจากบริบทไม่ออก ผมก็ถามอากู๋ (Google) เลย พิมพ์คำย่อนั้นตามด้วยคำว่า ‘meaning’ หรือ ‘stands for’ แป๊บเดียวก็รู้เรื่อง หรือถ้าอยู่ในวงสนทนาแบบไม่เป็นทางการมาก แล้วสนิทกันพอสมควร ก็ถามเพื่อนตรงๆ เลย “Sorry, what does [คำย่อนั้น] mean?” ไม่ต้องอายครับ การถามคือการเรียนรู้
สิ่งสำคัญคือ อย่าท้อ ครับ แรกๆ อาจจะดูเยอะแยะตาลายไปหมด แต่พอเราใช้บ่อยๆ เห็นบ่อยๆ มันจะซึมเข้าหัวไปเองโดยอัตโนมัติ เหมือนเราจำคำศัพท์ใหม่ๆ นั่นแหละครับ
อีกอย่างที่อยากฝากไว้คือ เวลาเราจะใช้เอง ก็ต้องดูสถานการณ์และความเหมาะสมด้วยนะครับ บางทีใช้กับผู้ใหญ่มากๆ หรือในเอกสารที่เป็นทางการสุดๆ ก็อาจจะไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ อาจจะดูไม่เป็นมืออาชีพ ต้องเลือกใช้ให้ถูกกาลเทศะด้วยครับ ไม่ใช่สักแต่ว่าจะย่ออย่างเดียว
ก็ประมาณนี้แหละครับ ประสบการณ์ตรงของผมกับพวกคำย่อภาษาอังกฤษ ที่ค่อยๆ เรียนรู้ ลองผิดลองถูกมา หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ที่กำลังเจอปัญหาแบบเดียวกัน หรือกำลังเริ่มเรียนรู้เรื่องนี้นะครับ สู้ๆ ครับ! ค่อยๆ เก็บไปทีละคำสองคำ เดี๋ยวก็คล่องเอง
