ทำไมถึงอยากเรียนภาษาอังกฤษตัวต่อตัวที่เชียงใหม่เหรอ? ก็จะอะไรซะอีกล่ะครับท่านผู้ชม ตอนนั้นน่ะเหรอ รู้สึกชีวิตมันตันๆ ยังไงก็ไม่รู้ ไปไหนมาไหนในเชียงใหม่เนี่ย นักท่องเที่ยวฝรั่งเต็มไปหมด อยากจะคุยกับเค้าก็อ้ำๆ อึ้งๆ ได้แต่ยิ้มแหะๆ บางทีอยากจะถามทาง สั่งอาหาร หรือแม้แต่ต่อรองราคาของนิดหน่อย ก็เหมือนคนใบ้กินไปเลย มันอึดอัดนะ จะบอกให้
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดจะตัวต่อตัวอะไรหรอกนะ ลองมาหมดแล้วจ้า ทั้งแอปพลิเคชันเรียนภาษาในมือถือเนี่ย โหลดมาเป็นสิบๆ เปิดได้สองสามวันก็เบื่อ ปิดทิ้งไปเสียอย่างนั้น หนังสือเรียนภาษาอังกฤษที่ซื้อมาเหรอ กองเต็มบ้าน เปิดอ่านไปได้ไม่กี่หน้าก็หลับคาหนังสือทุกที บางคนบอกให้ไปเรียนเป็นกลุ่มสิ ถูกดีด้วย เอ้อ ก็ไปลองนะ ไปนั่งเรียนรวมกันเป็นสิบคน ครูสอนอะไรไปก็งงๆ ไม่กล้าถามอีก กลัวเพื่อนในห้องมองว่าโง่ สรุปคือเสียเงินฟรี แถมไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย เหมือนเป็นเป็ดนั่นแหละครับ ทำได้หลายอย่าง แต่ไม่เก่งสักอย่าง
จนแบบไม่ไหวแล้วโว้ย! มันต้องหาทางออกที่ดีกว่านี้สิวะ เลยมานั่งคิดดูจริงจัง เออ… หรือจะลองเรียนแบบตัวต่อตัวดีวะ อย่างน้อยครูก็โฟกัสที่เราคนเดียว ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามได้เลย แต่ปัญหาคือ แล้วจะหาครูดีๆ จากไหนล่ะในเชียงใหม่? นี่แหละประเด็น!
การตามล่าหาครูสอนภาษาอังกฤษตัวต่อตัวในเชียงใหม่
ช่วงนั้นก็เหมือนคนบ้าเลยครับ ถามเพื่อน ถามคนรู้จัก ใครพอจะแนะนำครูสอนภาษาอังกฤษดีๆ ได้บ้าง บางคนก็แนะนำมานะ แต่พอไปลองคุย ลองเรียนดู โอ้โห… บางคนสอนน่าเบื่อมาก เหมือนเปิดตำราอ่านให้ฟัง บางคนก็สำเนียงฟังยากกว่าเดิมอีก บางคนนัดแล้วก็เบี้ยว โอ้ชีวิต… ตอนนั้นท้อไปหลายรอบเลยนะ คิดว่าชาตินี้คงพูดอังกฤษไม่ได้แล้วมั้ง
แต่คนเรามันต้องสู้ใช่มั้ยล่ะ! จนในที่สุด ฟ้าก็มีตา (หรืออาจจะเป็นเพื่อนคนนึงที่สงสาร 555) แนะนำครูคนนึงมา เป็นครูต่างชาติที่อยู่เชียงใหม่มานาน ตอนแรกก็ยังไม่มั่นใจนะ กลัวจะเหมือนเดิม แต่พอลองได้คุย ได้เรียนครั้งแรกเท่านั้นแหละ เออ! คนนี้แหละใช่เลย!
- ครูเค้าเข้าใจคนไทยมาก ว่าเราติดปัญหาตรงไหน ออกเสียงคำไหนไม่ชัดแกรมมาร์ตรงไหนที่ชอบพลาด
- วิธีการสอนของเค้ามันไม่ใช่แบบท่องจำ แต่เน้นให้เรากล้าพูด กล้าใช้จริง ผิดก็แก้กันไป ไม่มีการมานั่งตัดสิน
- ที่สำคัญคือ บรรยากาศมันสบายๆ ไม่เกร็งเหมือนเรียนในโรงเรียน ทำให้เรากล้าที่จะถาม กล้าที่จะลอง
ช่วงแรกๆ ก็มีตะกุกตะกักบ้าง พูดผิดพูดถูก สลับคำมั่วไปหมด แต่ครูก็ใจเย็น ค่อยๆ แก้ ค่อยๆ สอนไป จากที่เคยกลัวการพูดภาษาอังกฤษ กลายเป็นว่าเริ่มสนุกกับการได้คุย ได้แลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ กับครูเป็นภาษาอังกฤษ มันเหมือนปลดล็อคอะไรบางอย่างในตัวเองเลยนะ
ถามว่าตอนนี้เก่งภาษาอังกฤษระดับเทพเลยมั้ย? ก็ตอบเลยว่ายังไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับพี่น้อง แต่มันดีขึ้นแบบหน้ามือเป็นหลังมือเลยล่ะ จากที่เคยเป็นใบ้กินเวลาเจอฝรั่ง ตอนนี้กล้าชวนคุย กล้าถาม กล้าต่อรองได้สบายๆ ไปเที่ยวไหนมาไหนคนเดียวก็มั่นใจขึ้นเยอะ
ชีวิตในเชียงใหม่มันเปลี่ยนไปเลยนะ จากที่เคยมองนักท่องเที่ยวเป็นแค่คนแปลกหน้า ตอนนี้รู้สึกว่าโลกมันกว้างขึ้น ได้เพื่อนใหม่ๆ ได้มุมมองใหม่ๆ มันไม่ใช่แค่เรื่องภาษา แต่มันคือการเปิดโลกจริงๆ
ใครที่กำลังมองหาที่เรียนภาษาอังกฤษตัวต่อตัวในเชียงใหม่ หรือกำลังท้อกับการเรียนแบบเดิมๆ ลองเปิดใจดูครับ การเจอครูที่ใช่ ที่เข้าใจเราจริงๆ มันเปลี่ยนชีวิตได้เลยนะ ผมนี่แหละยืนยัน! จากประสบการณ์ตรงเลย ไม่ได้โม้!
